بنیاد شاهنامه فردوسیAuthor:تفضلی, احمد
Publisher: بنیاد دایره‌المعارف اسلامی
Abstract: بنیاد شاهنامة فردوسی ، مؤسسة تحقیقاتی وابسته به وزارت فرهنگ‌وهنر وقت که در 1350ش تأسیس شد، و نخستین مدیر آن مجتبی مینوی بود. هدف از تأسیس این بنیاد، طبق اساسنامة آن، عبارت بود از آماده کردن تصحیح انتقادی شاهنامه و بررسی ادبی، تاریخی، اجتماعی و هنری آن. هیئت امنای بنیاد مرکب از مجتبی مینوی، پرویز ناتل‌خانلری، یحیی مهدوی، سیدحسین نصر، عباس زریاب‌خویی، محمدامین ریاحی و مهدی فروغ، به ریاست وزیر فرهنگ و هنر وقت بود. بنیاد همچنین هیئت مشاورانی داشت مرکب از مجتبی مینوی، عباس زریاب خویی، سیدجعفر شهیدی، احمد تفضلی، علی رواقی و علی‌اشرف صادقی (برای مدتی). اینان وظیفة بررسی نهایی متونی را که پژوهندگان بنیاد آماده می‌کردند، بر عهده داشتند.برای آماده کردن تصحیح انتقادی متن شاهنامه چند تن از پژوهندگان به استخدام بنیاد درآمدند و مهمترین میکروفیلمهای نسخه‌های خطی شاهنامه گردآوری شد. از آنجا که تصحیح همة شاهنامه برنامه‌ای درازمدت بود، بنیاد بر آن شد که این کتاب را بخش به بخش آماده و منتشر کند. نخستین بخش، داستان رستم و سهراب بود که به تصحیح انتقادی و با مقدمة مینوی در 1352ش منتشر شد؛ بخش دوم: داستان فرود به کوشش محمد روشن در 1354ش (بدون ذکر نسخه بدلها) منتشر شد؛ بخش سوم: داستان سیاوش که به کوشش مینوی و با همکاری محمد مختاری آمادة نشر شد ولی جلد اول آن (با مقدمة مهدی قریب) چند سال پس از درگذشت مینوی (1355 ش)، در 1363ش و جلد دوم در 1369ش منتشر گردید. این بخشها را ناشران گوناگون منتشر کردند.در بنیاد شاهنامه دو تن از نقاشان هنرمند، جلیل ضیاءپور و بهروز گلزاری به نقاشی مجلسهای شاهنامه پرداختند. در حدود بیست تابلوی نقاشی آنان که بر اساس متن شاهنامه و نه بر پایه و تقلید تصاویر قدیمی، کشیده شده بود، در سال 1356 ش در مشهد به نمایش گذاشته شد و بعضی از آنها در جزوة راهنمای نمایشگاه چاپ و منتشر شد.در سال 1351 ش بنیاد مجله‌ای به نام سیمرغ را بنیان نهاد که اساساً اختصاص به تحقیقات دربارة شاهنامه داشت و پنج شماره از آن (1351ـ1357 ش) منتشر گردید. پس از انقلاب اسلامی 1357 بنیاد شاهنامه با یازده مؤسسة فرهنگی دیگر در مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی («پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی * » کنونی) ادغام شد.
|
Collections
Show full item record
| contributor author | تفضلی, احمد | |
| date accessioned | 2025-10-19T06:51:27Z | |
| date available | 2025-10-19T06:51:27Z | |
| date issued | 1393 | |
| identifier citation | تفضلی، احمد (1393). بنیاد شاهنامه فردوسی. در دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایره‌المعارف اسلامی. بازیابی از https://rch.ac.ir/article/Details/11752 | en_US |
| identifier uri | https://rch.ac.ir/article/Details/11752 | |
| identifier uri | http://yetl.yabesh.ir/yetl1/handle/yetl/4308985 | |
| description abstract | بنیاد شاهنامة فردوسی ، مؤسسة تحقیقاتی وابسته به وزارت فرهنگ‌وهنر وقت که در 1350ش تأسیس شد، و نخستین مدیر آن مجتبی مینوی بود. هدف از تأسیس این بنیاد، طبق اساسنامة آن، عبارت بود از آماده کردن تصحیح انتقادی شاهنامه و بررسی ادبی، تاریخی، اجتماعی و هنری آن. هیئت امنای بنیاد مرکب از مجتبی مینوی، پرویز ناتل‌خانلری، یحیی مهدوی، سیدحسین نصر، عباس زریاب‌خویی، محمدامین ریاحی و مهدی فروغ، به ریاست وزیر فرهنگ و هنر وقت بود. بنیاد همچنین هیئت مشاورانی داشت مرکب از مجتبی مینوی، عباس زریاب خویی، سیدجعفر شهیدی، احمد تفضلی، علی رواقی و علی‌اشرف صادقی (برای مدتی). اینان وظیفة بررسی نهایی متونی را که پژوهندگان بنیاد آماده می‌کردند، بر عهده داشتند.برای آماده کردن تصحیح انتقادی متن شاهنامه چند تن از پژوهندگان به استخدام بنیاد درآمدند و مهمترین میکروفیلمهای نسخه‌های خطی شاهنامه گردآوری شد. از آنجا که تصحیح همة شاهنامه برنامه‌ای درازمدت بود، بنیاد بر آن شد که این کتاب را بخش به بخش آماده و منتشر کند. نخستین بخش، داستان رستم و سهراب بود که به تصحیح انتقادی و با مقدمة مینوی در 1352ش منتشر شد؛ بخش دوم: داستان فرود به کوشش محمد روشن در 1354ش (بدون ذکر نسخه بدلها) منتشر شد؛ بخش سوم: داستان سیاوش که به کوشش مینوی و با همکاری محمد مختاری آمادة نشر شد ولی جلد اول آن (با مقدمة مهدی قریب) چند سال پس از درگذشت مینوی (1355 ش)، در 1363ش و جلد دوم در 1369ش منتشر گردید. این بخشها را ناشران گوناگون منتشر کردند.در بنیاد شاهنامه دو تن از نقاشان هنرمند، جلیل ضیاءپور و بهروز گلزاری به نقاشی مجلسهای شاهنامه پرداختند. در حدود بیست تابلوی نقاشی آنان که بر اساس متن شاهنامه و نه بر پایه و تقلید تصاویر قدیمی، کشیده شده بود، در سال 1356 ش در مشهد به نمایش گذاشته شد و بعضی از آنها در جزوة راهنمای نمایشگاه چاپ و منتشر شد.در سال 1351 ش بنیاد مجله‌ای به نام سیمرغ را بنیان نهاد که اساساً اختصاص به تحقیقات دربارة شاهنامه داشت و پنج شماره از آن (1351ـ1357 ش) منتشر گردید. پس از انقلاب اسلامی 1357 بنیاد شاهنامه با یازده مؤسسة فرهنگی دیگر در مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی («پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی * » کنونی) ادغام شد. | en_US |
| language iso | fa | en_US |
| publisher | بنیاد دایره‌المعارف اسلامی | en_US |
| subject | ادبیات فارسی | en_US |
| title | بنیاد شاهنامه فردوسی | en_US |
| type | Article | en_US |
| subject keywords | شاهنامة فردوسی | en_US |
| subject keywords | شاهنامه و پژوهش‌های ادبی | en_US |
| contenttype | Fulltext | en_US |